Spanningen tussen Venezuela en Guyana

Diplomatieke inspanningen en internationale betrokkenheid
eyesonsuriname
Amsterdam, 16 april 2025De territoriale spanning tussen Venezuela en Guyana heeft onlangs nieuwe diplomatieke aandacht getrokken, met de Braziliaanse president Luiz InƔcio Lula da Silva die een bemiddelende rol speelt en oproept tot stabiliteit in de regio, terwijl de Amerikaanse president Donald Trump steun heeft uitgesproken voor het standpunt van Guyana.
Historische wortels van het conflict
Het territoriale dispuut draait om de Essequibo-regio, een gebied van ongeveer 160.000 vierkante kilometer rijk aan natuurlijke hulpbronnen, waaronder aanzienlijke oliereserves die recent zijn ontdekt. Venezuela claimt dit gebied op basis van historische grenzen uit de Spaanse koloniale tijd, terwijl Guyana zich beroept op een arbitragebesluit uit 1899 dat de huidige grenzen vastlegde toen het nog een Britse kolonie was.
De spanningen escaleerden aanzienlijk eind 2023, toen Venezuela een referendum hield waarin een overgrote meerderheid van de kiezers steun uitsprak voor de annexatie van Essequibo. President NicolƔs Maduro ondertekende vervolgens een decreet dat het gebied formeel tot Venezolaans territorium verklaarde, wat leidde tot grote ongerustheid in Georgetown, de hoofdstad van Guyana.
Lula’s vredesmissie
De Braziliaanse president Lula heeft zich opgeworpen als een regionale vredestichter. Bij zijn recente ontmoeting met de Guyanese president Irfaan Ali benadrukte hij het belang van dialoog en vreedzame oplossingen. Als leider van Zuid-Amerika’s grootste economie en buurland van beide betrokken naties, heeft BraziliĆ« een strategisch belang bij het voorkomen van een gewapend conflict in de regio.

De presidenten van Guyana en Braziliƫ amicaal bij elkaar
“Latijns-Amerika moet een zone van vrede blijven,” verklaarde Lula tijdens de bijeenkomst in Georgetown. “We kunnen ons geen nieuwe conflicten veroorloven terwijl we allemaal focussen op economische ontwikkeling en het bestrijden van armoede en klimaatverandering.”
Lula’s bemiddelingspoging bouwt voort op zijn eerdere inspanningen om de spanning te de-escaleren. In december 2023 organiseerde hij al een ontmoeting tussen Maduro en Ali die resulteerde in de “Verklaring van Argyle”, waarin beide landen toezegden geen militaire actie tegen elkaar te ondernemen.
Trump’s standpunt

De Amerikaanse president Donald Trump heeft zich uitgesproken voor het respecteren van Guyana’s territoriale integriteit. Tijdens een telefoongesprek met president Ali bevestigde Trump de “onwrikbare steun van de Verenigde Staten voor de soevereiniteit van Guyana en het belang van het respecteren van internationale grenzen”.
Deze positie is consistent met het voorgaande Amerikaanse beleid, maar krijgt extra gewicht onder de huidige geopolitieke omstandigheden. De steun van Trump voor Guyana wordt gezien als een tegengewicht voor de invloed van Rusland en China in Venezuela, waarbij beide landen nauwe banden hebben met het Maduro-regime.
Olie als katalysator
De ontdekking van substantiële oliereserves voor de kust van Essequibo door ExxonMobil in 2015 heeft het conflict geïntensiveerd. Guyana is hierdoor getransformeerd van een van de armste landen in Zuid-Amerika naar een van de snelst groeiende economieën ter wereld, met een verwachte groei van bijna 40% in 2023.
Venezuela, dat kampt met een diepe economische crisis ondanks zijn eigen enorme oliereserves, ziet de hulpbronnen van Essequibo als een mogelijke reddingsboei voor zijn kwakkelende economie. President Maduro heeft olieconcessies in het betwiste gebied onwettig verklaard en internationale oliemaatschappijen gewaarschuwd voor activiteiten in de regio.
Regionale implicaties
Het conflict heeft de aandacht getrokken van regionale organisaties zoals de Gemeenschap van Latijns-Amerikaanse en Caribische Staten (CELAC) en de Caribische Gemeenschap (CARICOM), die beide hebben opgeroepen tot een vreedzame oplossing. Ook met Suriname heeft Guyana een langslepend conflict.
De bemiddelingspoging van Lula wordt gezien als een test voor BraziliĆ«’s regionale leiderschap en diplomatieke invloed. Als de grootste economie en militaire macht in Zuid-Amerika heeft BraziliĆ« een natuurlijke rol als bemiddelaar in regionale conflicten.
Toekomstperspectief
Analisten zijn voorzichtig optimistisch over de diplomatieke inspanningen, maar wijzen op de complexiteit van het conflict en de diepgewortelde nationale sentimenten aan beide zijden. De combinatie van historische claims, nationale trots en economische belangen maakt een snelle oplossing onwaarschijnlijk.
“De diplomatieke activiteit van Lula, gecombineerd met de internationale steun voor Guyana, heeft wellicht bijgedragen aan het voorkomen van een directe militaire confrontatie,” merkt een regionale expert op. “Maar een definitieve oplossing voor het territoriale geschil blijft een uitdaging op lange termijn.”
Voor nu lijkt het erop dat de combinatie van Braziliaanse bemiddeling en Amerikaanse steun voor Guyana heeft geholpen om de situatie te stabiliseren. De vraag blijft echter of deze diplomatieke inspanningen kunnen leiden tot een duurzame oplossing die voor beide landen aanvaardbaar is, terwijl de ontginning van natuurlijke hulpbronnen in het betwiste gebied doorgaat.