Vooruitzichten olie ontwikkelingen
Guyana en Suriname
Amsterdam, 30 december 2021 — De Zuid Amerikaanse landen van Guyana en Suriname zijn bezig zich te ontwikkelen als de twee van de meest opwindende olieproducerende provincies van Latijns-Amerika en het Caribisch gebied.
Maar met hernieuwde oproepen voor een snelle overgang naar hernieuwbare energiebronnen, gezien de verontrustende gevolgen van klimaatverandering in het afgelopen decennium, heeft een wolk van zorgen de gesprekken over de weg vooruit voor deze twee landen overschaduwd.
Voor de voormalige Chief Executive Officer (CEO) van Staatsolie, Rudolf Elias, is hij van mening dat belanghebbenden in de industrie zich geen zorgen hoeven te maken dat de olie- en gasactiva van Guyana of Suriname zullen stranden, aangezien de rijke kenmerken van de hulpbronnen in beide CARICOM-zusterlanden hun industrieën in staat zullen stellen om de volgende eeuw mee te gaan.
Tijdens een recent interview op de lokale radioshow, Guyana’s Oil and You, zei Elias: “Tegenwoordig praat iedereen over hernieuwbare energiebronnen, en iedereen praat over de transitie en het feit dat olie en kolen eindig zijn in de energiemix… Maar Suriname en Guyana hebben een veel mooie, schone, lichte oliën en we hebben veel gas, dus ik denk dat als je het mij vraagt, zowel Suriname als Guyana de komende 100 jaar olieproducenten zullen zijn.”
Elias voerde aan dat de “zoete kenmerken” van de reservoirs voor beide landen, samen met het feit dat ze goedkope producenten zijn, hen zullen helpen om het overgangstij te doorstaan. De voormalige CEO van Staatsolie zei dat hij er helemaal voor is om de overgang naar hernieuwbare energiebronnen te ondersteunen en voor Guyana en Suriname om te onderzoeken hoe zij daaraan kunnen bijdragen. De realiteit is echter dat de wereldbevolking stijgt en dat geldt ook voor de behoefte aan fossiele brandstofproducten, zei Elias.
Elias, ook de voormalige Vice President of Development bij BHP Billiton Suriname, deelde zelfs de mening dat de vraag naar fossiele brandstoffen waarschijnlijk zal pieken tussen 2030 en 2050.
Met dit in gedachten, zei hij dat Guyana en Suriname hiervan kunnen profiteren, gezien hun bekkenpotentieel en voegt daaraan toe dat een deel van de opbrengst moet worden toegewezen aan het behoud van de biodiversiteit, die een sleutelrol zal spelen in de milieuomstandigheden die achterblijven voor het voortbestaan van toekomstige generaties.
