Amsterdam, 18 maart 2022 — De Venezolaanse leider Nicolás Maduro en oppositieleider Juan Guaidó zijn het over veel oneens. Maar vorige maand waren de twee tegenstanders het eens over ten minste één ding – waar de grens van Venezuela begint – en buurland Guyana is niet blij.
Juan Guaidó
Tijdens besprekingen in Mexico, bemiddeld door Noorwegen, waren Maduro en Guaidó het erover eens dat de olierijke Essequibo-regio die Guyana claimt toe te behoren aan Venezuela.
Nicolas Maduro, President Venezuela
Maduro en Guaidó verwierpen de rol van het Internationaal Gerechtshof bij het beslechten van een grensgeschil over de regio. De twee gingen zelfs zo ver dat ze hun positie in het langlopende territoriale geschil bekendmaakten door het in een akkoord op 6 september vast te leggen.
Je weet dat het heel jammer is dat je een overeenkomst zou hebben tussen de regering van Venezuela en de oppositie die dit geschil dat Venezuela met Guyana heeft, omvat”, vertelde de Guyanese premier Mark Phillips vrijdag aan de Miami Herald. “Ik zeg dat Venezuela dat heeft met Guyana, want wat ons betreft heeft het Verdrag van Washington van 1899 het grensgeschil tussen Guyana en Venezuela beslecht.”
Het verdrag verwijst naar het moment waarop een arbitragehof, onder druk van de Verenigde Staten, besliste waar Brits Guyana eindigde en Venezuela begon. Philips leidde een regeringsdelegatie met onder meer minister van Parlementaire Zaken en Bestuur Gail Teixeira; minister van Volkshuisvesting en Water Collin Croal, Minister van Toerisme, Industrie en Handel Oneidge Walrond en hoofd van het Guyana Office for Investment, Peter Ramsaroop.
Ze brachten de week door in Zuid-Florida op uitnodiging van de in Zuid-Florida gevestigde Guyanese Amerikaanse Kamer van Koophandel (GACC) onder het thema “Zakendoen met Guyana.” Hun focus lag op ontmoetingen met leden van de Guyanese diaspora om investeringsmogelijkheden te bespreken en de transformatie van Zuid-Amerika’s enige Engelssprekende natie dankzij recente ontdekkingen van olie en gas.
Op donderdag kondigde ExxonMobil een nieuwe grote ontdekking van olievoorraden in de kust van Guyana aan. Het verhoogde de schatting van de ontdekte winbare hulpbron tot ongeveer 10 miljard vaten olie-equivalent. De vondst draagt bij aan eerdere schattingen van herstelbare hulpbronnen die sinds 2015 miljoenen dollars aan de Guyanese economie en banen hebben toegevoegd. Guyana heeft momenteel de op twee na hoogste oliereserves in Latijns-Amerika en het Caribisch gebied. En de aardoliesector blijft de economische groei van het land stimuleren.
Maar de olievondst blies ook het grensgeschil dat vermoedelijk in 1899 was opgelost, nieuw leven in. Het betwiste gebied, gelegen ten westen van de rivier de Essequibo, bestaat uit 61.600 vierkante mijl. Nadat de zaak niet op het niveau van de Verenigde Naties kon worden geregeld, werd deze, tot groot ongenoegen van Venezuela, overgedragen aan het Internationaal Gerechtshof (ICJ). Venezuela wilde doorgaan met de V.N. arbitrage.
In 2015 vaardigde Venezuela een bevel uit dat niet alleen aanspraak maakte op de betwiste regio, maar ook op de exclusieve economische zones van Colombia en negen Caribische gebieden. Het decreet bevestigde de soevereiniteit van Venezuela over Essequibo en zijn honderden miljoenen vaten oliereserves.
In januari vaardigde Maduro nog een presidentieel decreet uit, waarbij dit een nieuwe zogenaamde “Atlantische façade” tot stand bracht, waarmee de claim van zijn land op delen van de maritieme wateren van Guyana opnieuw werd bevestigd.
Phillips zei dat Guyana er vertrouwen in heeft dat het ICJ in zijn voordeel zal beslissen.
Guyana heeft zijn respect voor dat proces behouden en we zijn dat proces blijven steunen”, zei hij. “Wij geloven dat het internationaal recht eindelijk de manier zal zijn om de controverse tussen Guyana en Venezuela te beslechten.”
Phillips zei dat het niet te zeggen is wanneer het ICJ uitspraak zal doen over de kwestie. Maar het heeft al zijn argumenten en rapporten aan de rechtbank voorgelegd en het is nu aan de rechtbank om zijn proces te doorlopen en te bepalen wanneer ze uitspraak zullen doen. Phillips zei dat als het besluit eenmaal is genomen, Venezuela het “zal moeten accepteren”. Hij weigert het idee te koesteren dat de rechtbank in het voordeel van Venezuela zou kunnen beslissen.
“Ik heb er alle vertrouwen in dat het onwaarschijnlijk is dat de rechtbank ons tegenspreekt, dus ik zal er niet eens over nadenken”, zei Phillips. Voorlopig hebben de turfoorlog en de laatste verklaring van de Venezolaanse regering en de politieke oppositie echter impact.
“De praktische impact van het niet hebben van een vaste grens is dat het de ontwikkeling zal beïnvloeden, het zal de zaken in Guyana beïnvloeden, omdat veel investeerders misschien niet willen komen investeren in een gebied dat volgens hen betwist wordt”, zei Phillips. “Het hele Essequibo-gebied is een gebied dat rijk is aan olie, gewonnen mineralen, diamanten, noem maar op … Het is in ons belang dat deze controverse eindelijk wordt beslecht, zodat olie-investeerders zich op hun gemak voelen dat ze komen investeren in een land en dit land heeft jurisdictie over al zijn geografische ruimte.”
