Amsterdam, 19 mei 2022– China maakt zich meer zorgen over voedselveiligheid dan over de klimaat- of milieu effecten van de rundvleeshandel en eist certificering van de oorsprong van vlees. Hoewel het mechanisme nog moet worden versterkt, duidt het wel op stappen in de richting van meer transparantie in toeleveringsketens.
Veeboeren in Brazilië
Ik denk niet dat China verder gaat dan legaliteit, en legaliteit is al belangrijk, vooral in de vleesketen in Brazilië, waar nog veel illegaliteit is”, zegt Cleary. “China is een land dat plannen, toezeggingen en nationale veiligheid serieus neemt.”
Na een decennium van gecontroleerde ontbossing in Brazilië, bereikten ze vorig jaar recordhoogten, wat de discussies over de inspanningen van internationale kopers van landbouwgrondstoffen bij het ontwikkelen van een robuust, bosvriendelijk beleid op gang bracht.
In 2020 volgde COFCO, China’s grootste sojahandelaar, grote internationale voedselhandelaren door zich ertoe te verbinden tegen 2023 een volledig transparante toeleveringsketen voor bossen te hebben – een doelstelling die ver weg lijkt gezien de onderbreking van de pandemie. Hoewel het niet inging op het onderwerp van zijn indirecte leveranciers, werd de stap verwelkomd door natuurbeschermingsgroepen.
Een Chinese NGO is ook op zoek naar manieren om de handel te ‘vergroenen’. Het in Peking gevestigde Global Environmental Institute (GEI), de eerste Chinese NGO die met bedrijven ‘uitgaat’ om hun overzeese milieubeperkingen beter te begrijpen, heeft onlangs een samenwerkingsovereenkomst getekend met de regering van Mato Grosso, de grootste sojaproducerende staat in Brazilië. Het partnerschap heeft tot doel emissie-inventarissen en compensatie- en certificeringsmechanismen op te stellen.
Een langdurig wetenschappelijk partnerschap levert belangrijke gegevens op om te begrijpen waar vraaggestuurde ontbossingsdruk bestaat. Sinds de lancering van de eerste satelliet in 1999 heeft het China-Brazilië Earth Resources Satellite (CBERS)-programma realtime beelden geleverd aan gezaghebbende waakhonden voor ontbossing, zoals het Braziliaanse National Space Research Institute (INPE).
Amazone Regenwoud 2022 Seca
Naast gegevens over voedselketens, geeft recent onderzoek naar energie-investeringen een duidelijker beeld van de mate van betrokkenheid van Chinese bedrijven bij Amazon-projecten, vergeleken met die uit andere landen. Uit het onderzoek van The Dialogue bleek dat Canadese bedrijven het grootste aantal olievelden in de Amazone beheren, zo’n 24 in Colombia alleen. China is goed voor slechts 10% van de mijnbouw- en energieprojecten van Amazon.
De belangen van sommige Chinese winningsbedrijven liggen echter in bekende hotspots voor biodiversiteit, met als meest opvallende het Yasuní National Park in het Ecuadoraanse Amazonegebied. In februari won China National Petroleum Corp (CNPC) het eerste contract voor het boren van putten in het olieveld van Ishpingo, een van de drie in het blok dat bekend staat als ITT (Ishpingo, Tambococha en Tiputini) of blok 43, dat in het park ligt .
In 2020 won het Chinese bedrijf Chuanqing Drilling Engineering Company Limited een contract van 148 miljoen dollar om in blok 43 te boren.
Naast de risico’s van het boren zelf, zou de infrastructuur die nodig is om machines, olieproducten en personeel te vervoeren een inbreuk kunnen vormen op een bufferzone tussen de velden en inheems Waorani-territorium.
Historisch gezien hebben Chinese particuliere en staatsbedrijven bewezen bereid te zijn om te opereren in gebieden die door andere internationale bedrijven als risicovol worden beschouwd, in termen van veiligheid en toegankelijkheid, aldus Cleary.
Volgens het BRICS Policy Center zijn in het afgelopen decennium 11 van de 14 Chinese investeringen in het Braziliaanse Amazonegebied gedaan door staatsbedrijven. Hoewel velen erkennen dat het winstmotief bij het nemen van investeringsbeslissingen sterk is, bepalen ook de nationale behoeften op het gebied van energie en voedselzekerheid de keuzes.
Chinese bedrijven hebben er geen probleem mee om in moeilijke en afgelegen gebieden te werken. Ze hebben al veel ervaring met het kijken over de hele wereld naar investeringsmogelijkheden, in Afrika, Azië en nu Latijns-Amerika”, zegt Cleary.
Beleid voor milieubescherming in binnen- en buitenland
Toen Xi Jinping in 2013 de BRI lanceerde, integreerde hij het idee van “ecologische beschaving”, aangekondigd in een beleidsdocument van het voorgaande jaar. Het was sterk gericht op het centraal stellen van het milieu binnen de binnenlandse grenzen. In 2018 legde een grondwetswijziging in China milieuzorgverplichtingen op aan openbare instellingen en autoriteiten.
Desalniettemin waren er geen duidelijke bepalingen over Chinese investeringen in het buitenland, behalve de richtlijnen voor groen krediet die voor het eerst verschenen in 2012, mijnbouwsectorspecifieke instructies die in 2015 uitkwamen, en een buitenlands kader voor milieurisicobeheer uit 2017 dat nooit leidde tot straffen voor niet-afstemming.
De komst van de BRI heeft de inzet verhoogd. Op het BRI-forum van 2019 werd de Belt and Road Initiative International Green Development Coalition (BRIGC) opgericht met als doel de inzet van China om groene ontwikkeling in de lidstaten te bevorderen, te versterken. De richtsnoeren die het heeft ontwikkeld, zijn belangrijk omdat het afwijkt van een al lang bestaand beleid waarbij wordt uitgesteld naar de normen van het gastland.
